Sho Watanabe, 77, heeft jarenlang als lichttechnicus gewerkt en verlangde ernaar om in de filmindustrie te werken. Toen zijn vrouw, Tomiko, echter plotseling de ziekte van Alzheimer kreeg, nam hij een video- en 16 mm-camera en begon haar en de mensen om haar heen te documenteren. Deze film is het resultaat van het samenstellen en monteren van de enorme hoeveelheid film die hij op deze manier had verzameld.