Korte film: Een fotospel dat verschillende sociale optredens weergeeft: gesprekken, arbeid, roddels, feestvreugde, diner, samenzwering - die plaatsvinden aan de zijlijn van een jaarlijkse religieuze bijeenkomst in een openbaar park in New Delhi. De waarnemer geeft de afstand van hun uitkijkpunt tot de gebeurtenis van de ceremonie aan en gebruikt deze mogelijkheid om de topografieën van insluiting en uitsluiting in het parklandschap in kaart te brengen. De titel van de film verwijst naar een oud Punjabi spreekwoord: 'Khuaje da Guwah Daddu ('ਖੁਆਜੇ ਦਾ ਗੁਵਾਹ ਡੱਡੂ)', dat de kikker beschrijft die beweert - net als de filmmaker en het park - een getuige te zijn van het leven in de vijver. De zinsnede is echter doordrenkt van klaagzang, want hoe kan een kikker onbevooroordeeld een systeem beschrijven dat hem uiteindelijk ten goede zal komen.