Aimee communiceert niet met haar familie en leeft in haar eigen wereld en brengt bijna de hele tijd door in haar kamer, waar ze tekent en speelt met de poppen van grootmoeder. Haar familie, bezorgd over haar gedrag, stuurt Aimee naar verplichte behandeling. Na alle voorgeschreven procedures verandert haar gedrag, maar de innerlijke demonen verlaten het meisje niet. Al snel wordt de stad overspoeld door een vreselijke epidemie die leven na leven kost. Mensen leven in constante angst en verlaten hun huis niet, in de hoop dat de dood het gebouw niet kan binnendringen. Er heerst een echte chaos rondom, waarin het bijna onmogelijk is om je geest en zelfbeheersing te behouden...