Η ταινία παρουσιάζει την απίθανη σύγκρουση μεταξύ των εργατών του Δουβλίνου και των Aφροαμερικανών μουσικών της σόουλ, και ο Parker κάνει τη συνάντηση των πολιτισμών να τραγουδήσει κυριολεκτικά σε μια πνευματώδη, συναισθηματική και τελικά, γεμάτη ψυχή ταινία. Μια ιδέα που γεννήθηκε από την οικονομική απελπισία, την πλήξη, την αφέλεια και την αυθάδεια παίρνει πνοή με ένα σετ ντραμς από ενεχυροδανειστήριο, ένα σκουριασμένο σαξόφωνο και ένα πιάνο που είναι λίγο πολύ κλεμμένο: γιατί να μην φτιάξουν μια μπάντα; Γιατί όχι, πράγματι; Μια ομάδα ατημέλητων εφήβων από το Δουβλίνο βρίσκει τον εαυτό της σε μια αίθουσα πρόβας γεμάτη με τα συντρίμμια μιας χρεοκοπημένης επιχείρησης και, παρά αυτό το δυσοίωνο προμήνυμα, προχωράει μπροστά. Τους στηρίζει απόλυτα η αγάπη τους για τη γλυκιά σόουλ μουσική των Oms Redding, Wilson Picket, Aretha Franklin και Jackie Wilson.